Dubbelkelk (Picris echioides) is een typische dijkplant die in Nederland buiten de kustgebieden nauwelijks voorkomt. Deze plant vind je voornamelijk terug in Zeeland.
Picris is afgeleid van het Griekse pikros (bitter), een verwijzing naar de bittere smaak van deze plant. Echioides betekent “stekelachtig”, een verwijzing naar de ‘stekels’ op de plant.
Als je naar de kelk kijkt, zie je waarom de plant dubbelkelk heet. De geel gekleurde bloemhoofdjes bestaan enkel uit lintbloemen. Hier omheen zit een dubbele rij groene blaadjes die op kelkblaadjes lijken. De buitenste blaadjes zijn breed, de binnenste smal. Samen lijken ze een ‘dubbele kelk’ te vormen.
De plante maakt een rommelige, nogal warrige indruk. Dit komt doordat de stengels sterk vertakt zijn en zigzagsgewijs heen en weer gebogen door elkaar groeien. De plant is rijkelijk bedeeld met stekelharen. Een deel van de stekelharen op de bladeren staan op witachtige bultjes.
Deze plant staat in Nederland en België op de Rode Lijst, is echter niet bedreigd. In Nederland heeft die de status ‘zeldzaam’, in België is dat ‘algemeen’.