Gewoon kweldergras – Puccinellia maritima

Als schorren niet begraasd worden dan zijn alleen grove grassoorten als strandkweek en engels slijkgras gewoon. Die zijn bij de meeste planteneters bepaald niet in trek, door hun harde, grove structuur. Bovendien is de hoogte van deze grassen een nadeel; omdat ze al snel meer dan een halve meter hoog zijn kunnen potentiële vijanden zoals een bunzing of een vos ongezien grazende ganzen of eenden naderen. Veel vogels mijden zo’n onveilige situatie instinctief.
Als schorren wel begraasd worden verschijnen er fijner gebouwde grassoorten die wel voor allerlei planteneters aantrekkelijk zijn. Bovendien is een kort gegraasde vegetatie overzichtelijk.

Als direct gevolg van de begrazing op het Galgeschoor, komt hier het gewoon kweldergras terug voor. De voorbije jaren in een stijgende trendverspreid over het ganse gebied. Beweiding bevordert het voorkomen van het Gewoon kweldergras: het heeft een grote tredvastheid, een sterk vermogen tot vorming van uitlopers, en de meeste concurrenten laten het bij beweiding afweten.

Je vindt het voornamelijk terug op de lagere delen van het schor. Op onderstaande foto kan je het duidelijk onderscheiden als het donkere, lager gelegen gras.

gewoon-kweldergras-schorrand-gs-foto-frank-wagemans

De Kweldergras-zone situeert zich tussen enkele decimeters onder en boven de gemiddelde hoogwaterlijn; de laagste delen worden bijna elke dag overspoeld de hoogste delen slechts een keer op de zes. Regelmatige overspoeling door zout water is dus een absolute voorwaarde voor het voorkomen van Gewoon kweldergras. Valt deze regelmatige overspoeling weg, dan wordt het Gewoon kweldergras verdrongen door Rood zwenkgras Festuca rubra en Fioringras Agrostis stolonifera.

Onder invloed van zijn standplaats, graad van begrazing en erfelijkheid kan het onder zeer uiteenlopende vomen voorkomen. In regelmatig overstroomd of intensief begraasd terrein, vormt het lage uitgestrekte grasmatten die zelden tot bloei komen maar zich eerder vegetatief voortplanten.

Gewoon kweldergras is een inheemse grassoort en is typisch voor een grasland op zilte natte bodem. Het is een zoutplant met een voorkeur voor zoute tot sterk brakke wateren, slikken en lage schorren met een matig stikstofrijke bodem.

Gewoon kweldergras is het smakelijkste – het heeft een zoete smaak -en meest voedzame gras op het schor. Tevens is Gewoon kweldergras het meest voorkomende gras op het lagere schor.

Op de Rode Lijst krijgt dit gras de klassering ‘Zeer zeldzaam mee, dit omwille van zijn smalle ecologische amplitudo en het weinig voorkomen van geschikte biotopen’.

Meer weten?