Hef je een steen op of wroet je even in aangespoeld riet, dan zie je vanalles en nog wat bewegen en wegspringen.
Wat je met enkele sprongen in de verte ziet verdwijnen is de sprinkhaanvlokreeft (Gammarus locusta), een vlokreeftje dat leeft van het organische materiaal dat op het schor aanspoelt. Zij danken hun naam aan de springende manier waarop zij zich voortbewegen op het land in de omgeving van water. Het zijn slechte zwemmers en de enige amphipoden die zich hebben aangepast aan een (semi)terrestrische levenswijze. Ze worden zeer talrijk gevonden onder stenen en dergelijke, in het eu- en sublitoraal.
