Kanoeten (Calidris canutus) zijn wadvogels die in grote groepen op zoek gaan naar schelpdieren die ze met schelp en al opeten. Deze schelpdieren leven ingegraven in de bodem van de Waddenzee en zijn voor kanoeten dus niet te zien. De wadbodem is alleen gedurende laagwater beschikbaar en strekt zich dan uit over een enorm gebied. Dit levert een probleem op voor kanoeten: hoe moeten ze in een groot gebied en in korte tijd voldoende verstopte prooien vinden om hun maag te vullen? Kijken ze misschien bij elkaar af?
Om deze vraag te beantwoorden hebben we in de experimentele vogelfaciliteit van het NIOZ een experiment met kanoeten bedacht. We sloten tijdelijk een kanoet op in een vogelkooi in het midden van de experimentele ruimte. Aan weerszijden van deze vogelkooi bevonden zich, net boven het zeewaterpeil, bakken van 1 vierkante meter. In één van de bakken waren echter meer kleine mosselen ingegraven dan in de andere. Tijdens de proef zochten op elke bak twee kanoeten naar de ingegraven mosselen. De kanoet in de vogelkooi kreeg vervolgens een paar minuten de tijd om nauwlettend in de gaten te houden uit welke bak de meeste mosselen werden gegeten; dat zou immers de bak met de meeste mosselen moeten zijn en dus een geschikte bak om zelf op zoek te gaan naar eten. Na twee minuten ging aan weerszijden van de vogelkooi een schuif open en kon de tot dan toe opgesloten kanoet een keuze maken: eten zoeken op de linker, of rechter bak?
In het experiment bleek dat in 75% van de gevallen kanoeten de kant kozen met het meeste voedsel. Omdat de kanoet in de kooi het begraven voedsel zelf niet kon zien, kan uit deze proef geconcludeerd worden dat kanoeten inderdaad bij elkaar afkijken om de beste voedselplekken te vinden. Waarschijnlijk is het kunnen vinden van voedsel een van de redenen waarom kanoeten in grote groepen leven.
De resultaten van dit experiment zijn in een wetenschappelijk tijdschrift gepubliceerd waarvan deze video een onderdeel is.
>> Download dit artikel als pdf-bestand
Wetenschappelijke referentie: Bijleveld, A. I., J. A. van Gils, J. Jouta, and T. Piersma. (2015). Benefits of foraging in small groups: an experimental study on public information use in red knots Calidris canutus. Behavioural Processes 117:74-81.