frontpage

Is de zee er? Prachtig, laat maar komen. Geef me de grote klok, die van groen geslacht, nee die niet, die andere met een breuk in haar bronzen mond, en nu, verder niets, ik wil alleen zijn met de fudamentele zee en d eklok. Ik wil een lange tijd niet praten, stilte, ik wil nog … Lees meer

Ik ga niet naar zee deze wijde zomermet hitte bedekt, ik ga niet verderdan de muren, de deuren en de spletendie mijn leven en de leven omringen. Op welke afstand, voor welk raamin welk stationliet ik de zee achter? Daar stonden we dan,ik keerde mijn rug naar wat ik liefhebterwijl ginds de strijd verder woeddevan … Lees meer

Wie zich inscheept voor deze overtocht ,het vasteland verlaat en langs het wadde vaargeul volgt , raakt los van wat hij zochten vindt het eiland met zijn voorkeurspad ,de vrijheid van het woord , van achterdochtof engtevrees verlost , het leven dathij door mensenvrees verloren had .Wie zich inscheept voor deze overtocht ,bergt zijn kijker … Lees meer

Het water van de zee is altijd zout,hoe men de suikerpot ook mag hanterengeagiteerd over het strand marcheren,terwijl de wind de brandingskoppen krauwt,een borstbeeld hakken uit scheepstimmerhout,des nachts, in droom, met meerminnen verkeren,tarbot fileren of Neptuin vereren,het water van de zee is altijd zout. Daar helpt geen moederlief, geen vaderstout,geen bokken, knokken of gekscheren,geen brein … Lees meer

vandaag is er stiltemaar gisterengeselde de storm mijn harten trok aan de luikenvan mijn zielde windop drift geraakthad duivelse krachtik keek panisch toekon niks terug doen vandaag is er stiltezachte regenlegt een tranenvelop mijn huid vandaag is er stiltestraks streelt de zonmijn nog trillende huid

Modder.kot herbergt slikwandelaars, het educatief rustpunt op Groot Buitenschoor. Muffe ziltgeur ontstijgt het water gelardeerd met vleugjes chemicalien, het reukhandelsmerk van het Scheldt. Laarsbotten neigen zich vast te zuigen in- en te vereenzelvigen met het slik, een ganzenuitzwerm foerageert op het GBS. Slikkengat groeit zienderogen door een geul verbonden met het Scheldt, erosie gecreeerd door … Lees meer

lome , lange zomerdag ingekapseld intens tevreden muggen dansen rond mijn zomerjurk met klaprozen gemaaid gras en geur van gier vervaagt kauwtjes krassen om hun plekje voor de nacht

woest en onbesuisdtrots en zelfvoldaankolkend en spuwendkolossaal en indrukwekkend Het stijgt en daalthet komt en gaathet spoelt herrinneringen wegen onthult de toekomst

Ze woelten overspoeltze rolt en ze golften zet het zand naar haar handZe omringtblote voetenmet haar zwelgende wateren ze wiegt u nog dieperin de tijd van later

grijs. Grijs, met grijze regenputjes, grijsals de gezichtshuid die nooit van jeugdpuistjesherstelde. Of, een grijs gespikkeld pak, ondereen kalkstreepjes hemel. De zee grijs. Toch zagende middeleeuwse, 17e en 18e eeuwse kunstenaars de zee groen. Van Wieringende Hollandse zeeschilder die het ontploffendeSpaanse vlaggeschip voor Gibraltrar op het doek zette,gebruikte de doorzichtigheid van zijn dromeriggroene zee om … Lees meer

De afstand schattend blijf ik staan. HerhaalDe naam van het verdronken land dat tussenoverkant en hier legende werd en isoleer hetwater er omheen om goed te zien wat ooit verdween. Een zandbank geeft zich langzaam bloot waardoden nietsvermoedend door de eeuwen heen vergroot zich oprichten als gras.De uren die je loopt omwat je denkt te … Lees meer

Krijst de Meeuw mijn stem ? Slaat de Golf mijn hart ? Kan de Wind een wervel zijn van oude woorden ? Word ik Strand voor strand de zee ? Breken in de Branding al mijn oude jaren ?

In de brede arm van de rivier ligt een zilverschat sprankelend te schitteren in de zon.Fortificaties met kazematten verschuilen zich eenzaam en verlaten in het rustieke polderlandschap. Boten liggen smachtend in de modder te wachten op het vlietende water. Visserij-ambachten op snoek en paling zijn nog slechts vastgelegd op kiekjes en verdwenen en opgeborgen in … Lees meer

onder wolken vogels varenonder golven vliegen vissenmaar daartussen rust de visser golven worden hoge wolkenwolken worden hoge golvenmaar intussen rust de visser Lucebert

Weids blinkt het land, ver is het waterzilt-brakke water in oeverloos land.Mals zuigt de grond aan de hoeven der schapenen de zandplaat wordt schorre met zeekraal beplant. Een eenzame reiger krult statig zijn wervelsen tuurt in de verte langs de grazige randvan de zompige einder der IJskelderplaten,waar een schip soms verwijlt tussen hemel en zand…En … Lees meer

Parmi les rudes coteaux ray?s de sarments,Les villes blanches o? v?curent mes parents,Les prairies humides parsem?es de boiresEt l’air d’un immense ciel, coule la Loire. Les gens racontaient autrefois les r?cits terrifiantsDe ses remous diaboliques qui avalent des enfants. Assis parfois sur le bord de son litJe contemple un fleuve qui me regarde aussi,Qui murmure … Lees meer

Ik trek mij terug en wacht .Dit is de tijd die niet verloren gaat :iedere minuut zet zich in toekomst om .Ik ben een oceaan van wachten , waterdun omhuld door ’t ogenblik .Zuigende eb van het gemoed ,dat de minuten trekt en dat de vloeddiep in zijn duisternis bereidt . Er is geen tijd, … Lees meer

Alle kennis of studie is,vergeleken met de diepte van het ervarenals een druppel water die in zee valt Tokusan Senga, 782-865, Zenmeester

Als vogels opvliegenOmdat schorren onderlopenen de slikken overvol zijnAls het ruisende waterschuimend dichterbij komtdan zouden mensenstaan voelenhoe KLEIN ze zijn.

Drie vogeldriehoeken stekende enorme oceaan over die in de winteruitgetrekt ligt als een groen beest.Alles rust, de stilte,het grijze voortschrijden, het zware lichtvan de ruimte, de wentelende aarde.Hoog boven dit alles trok een vluchtvoorbijen nog een vluchtdonkere vogels, winterse lichamen,trillende driehoekenop vleugelsdie bijna onbeweeglijkhet koude grijs, de desolate dagenmet zich meevoerenlangs de kusten van Chili. … Lees meer