frontpage

Ik zoek een woord Een heel nieuw woord Een woord Dat niemand kent Ik zoek een woord Dat zeggen wil Hoe boeiend JIJ wel bent

Ga, ga, laat mij, en wordaanvankelijk het schip midden op de rivier, omlijnd en afgetekend,dan het schip dat koers zet naar de rede, klein en zwart,dan vage stip slechts aan de horizon (o mijn beklemming !),stip, steeds vager aan de horizon…En daarna niets, en ik alleen en mijn verdriet,en de grote stad nu vol van … Lees meer

mijn spiritueel padgolft weer eens venijnigin maanlichten met tegenwind en altijd op vrijdagkrijg ik je liefste briefmaar hoe moet ik jou voor het weekend nog bereiken nog spreek je woordenvan broos en breekbaar glasverscherf je met de maanin een zee van inktik schrijf je naamen drink je lettersalweer te gulzigvan papier het watermerk in het … Lees meer

zoute lippenschurend zandeen horizon vol vragen hand in handzwijgendgelukkig zijnom wat is gedachten weggewaaiddoor oostenwindkracht zes hoe sterk zijn wijin overgave

We zijn hier aan de oever van een machtige rivierDe andere oever is daarginds, en deze hier is hierDe oever waar we niet zijn noemen wij de overkantDie wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangelandEn dit heet dan de overkant, onthoudt u dat dus goedWant dit is van belang als u oversteken moetDat … Lees meer

Op het Schor wordt er geteld Op het Schor wordt er verteld Soms sta je verstelt Van wat er zoal wordt verteld Wordt er al eens pittig gereageerd Wordt er soms al eens kort iets afgeweerd Toch blijft het leuk en interessant Want zo blijft iedereen bij de hand En ontstaat er een echte vriendschapsband

Als met water zelf, met de gedachtespelen dat je ooit en eindelijkzult weten wat het is. Het is regen geweest, een rivier, een zee,hier was het, hier heb ik het gezien en zie ik water en weet niet wat het is.

Zij liggen breeduit in de etalage,de beesten van de zee.de kleurige kreeft, de kwaje krab,de onbetrouwbare paling, de weemoedige tong,de goedlachse haring.het goedkoopst is de sprot,het duurste de tarbot.Nee,nog duurderis het gebod van liefde. Hugo Claus

Het water begon zich te schamenvoor wat het was en altijd gedaan had.Namens iedereen kwam een vis aan landom een regeling te treffen. De vis rechtte zijn rug:‘Mensen: drie wensen.’Het strand was leeg, alleen de schelpenhadden de vorm van mutsen met oren eronder.Het uitgekookte dier moest zijn lachen inhouden. Ik kan beloven wat ik wil, … Lees meer

Als eindelijk de dag aanbreekt om ’t anker uit de tijd te lichtenVerlaat een naar het onbekende koersend schip de haven.Stil, als was geen mens aan boord, begeeft het zich op weg;Geen zakdoek, noch een hand, wuift er bij dat vertrek.Vol van weemoed om de reis staan zij die bleven op de kade,Dagenlang staren hun … Lees meer

Ze ruiktverfristen ontspantZe laat ons liggenen wiegt ons meeop een kussen van speelse golvenZe geeft rustDie kustDie ZEE

Flarden wind…… windflarden blazen bomen vol krakend hout, fytowortels zuigen zich vast in aarde.Aeolus verfrist groen. Flinters water…… waterflinters wervelen uit zeemuren, schuimkragen veroveren stranden.Aeolus bruist blauw. Korrels zand…… zandkorrels stuiven op uit open vlaktes, duinen nestelen zich rond vennen.Aeolus schildert geel.

Zee rukt op met in zijn zog zee. Wil alles. Dat is er niet. Wil dan maar terug met in zijn zog zee. Onderweg komen terugkomers heengangers tegen, en dat soort verkeersopstopping is zee. Zee gelooft in de Maakbaarheid van zee , kan niet anders dan zich maken en maken om aan oppervlakte te geraken. … Lees meer

net nog de zee gezien: een flitsberichtvan de hellingen van de zonzo blitst het handspiegeltje van de Heer alle tijd is tijdloos, het getijuiteindelijk een blijde doodstijding hand beweegt over het landen licht schroeit het papiertot een brand van lichte gedachtendichten is landmetenvan de gouden rand die je scheidtin toon en waarde van maatschappijen veiligheid:en … Lees meer

een paar uren slechtsmaakt avondlichtde grassen goud het droge Wadwordt langzaam zilverik luister naar de wind de toverspreukkan ons nog net op tijdop een klokloos eilanddoen belanden

Buldrend speelt de zee met ’t oude vaartuig.Kalm, manhaftig kampt de grijze zeemanmet den storm. Maar splijtend te allen kantevreeslijk kraken de oude brooze wanden. Bleek en bevend staart alom de manschapnaar het krakend wantwerk en den zeeman. “Sloepen af en vrouwen eerst!” gebiedt hij.Wiegend wagglen sloepen in den storrem,angstig ijlt de manschap in de … Lees meer

De armen wonen beneden en wachten tot de rivierstijgt in de nacht en hen meesleurt naar zee.Wiegjes heb ik zien dobberen en brokstukkenvan huizen, stoelen en een verheven toornvan lijkbleek water waarin hemel en afgrijzen versmelten.Enkel voor jou is dit, berooide, voor je vrouw en je grond,voor je werktuig en je hond, als een les … Lees meer

Een gore zee;Aan ’t strand daarvan:Van lieverleeEen eenzaam man. Zijn blik is naarVerlatenheidGeen uitzicht, waarMen die vermijdt. In ’t niets verglijdtZonder misbaar,De hooploosheidVan weer een jaar. De mond blijft stomTegen den tijd,Want ouderdomIs eenzaamheid J.C. Bloem

Het geluid van rollende golven herbergt het lied van de zee.De zilte lucht conserveert flora en fauna tot pikante elementen van de natuur. Op het wad zonnen de robben tonnetje rond door de verorberde vissen.De scholeksters en strandplevieren pikken naarstig naar pieren en zagers. Bij de einder vliet het rood in het blauw en zwelt … Lees meer

Twee meisjes op het strandze lezen modebladenze kijken in het rondze dromen van een prins twee meisjes op het strandze lezen modebladenze kijken in het rondze dromen van een prins ze zoeken in hun tasze wijzen naar de foto’sze schudden met hun haarze praten met een vriend twee meisjes op een plankgedragen door de golvenhet … Lees meer