De visser vist niet meer. Vijftig jaar scharrelde Piet Scheerders rond in zijn Westerschelde, ving bot, sneed lamsoor, verkende slikken en schorren, maar er zit gif in de stroom. In de vis. In hemzelf. Zijn bloed stuurde hij naar een Duits laboratorium dat 7,58 microgram perfluoroctaanzuur per liter mat, boven de grenswaarde. Zijn vrouw wil hier nooit meer zwemmen.
>> lees verder …