Hoe kun je beter kennismaken met de zee dan door mee te gaan varen op een onderzoeksschip. Als onderdeel van een cursus over mariene systemen voor studenten van de Universiteit Wageningen, wordt er gevaren en gevist op de Waddenzee. Tijdens één van de vaartochten twee weken geleden dook er een bijzondere vangst op in de netten: een 48,5 centimeter lange houting. Vroeger was houting een algemene vis langs de Noordzeekust maar tegenwoordig is het vangen ervan een uitzondering.
Gesloten grenzen
Houting is een vis van rivieren en brakke kustgebieden. Hij paait in zoet water. Dat doen meer vissoorten, zoals fint, zalm en steur. Deze vissen hebben het tegenwoordig best moeilijk in Nederland. Om het binnenland te beschermen tegen overstromingen zijn de grenzen tussen zoet en zout water vaak dicht gemaakt met sluizen. Vrij heen en weer zwemmen tussen de rivier en de zee zit er niet in. Toch lukt het de vissen soms om door de sluizen te zwemmen en verder stroomopwaarts te gaan paaien. Om vervolgens weer terug naar zee te zwemmen.
Uitgestorven?
Houting is familie van de zalm. Er zijn meerdere soorten en ondersoorten van houting. De houting die in de Noordzee voorkomt is vermoedelijk een kruising tussen twee soorten. Houting wordt sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw in Nederland als uitgestorven beschouwd. Toen is er een programma gestart in de Duitse rivier de Lippe, een zijrivier van de Rijn, waar houtingen zijn uitgezet. Het programma was bedoeld om houtingen te herintroduceren.
Deze vangst vond plaats in het visjagersgaatje, een diepe zijgeul van de Wierbalg ten noorden van Den Oever. Volgens visdeskundige Hans Witte, die aanwezig was tijdens de vangst, komt deze vis vermoedelijk uit het IJsselmeer en is tijdens het spuien in de Waddenzee terechtgekomen. De plotselinge overgang heeft hem waarschijnlijk genekt.
Meer weten?
In de digitale encyclopedie van Ecomare kun je meer lezen over bijzondere vangsten. Klik hier om meer te lezen over de verschillende ondersoorten van houting.
Tekst: Ecomare