net nog de zee gezien: een flitsbericht
van de hellingen van de zon
zo blitst het handspiegeltje van de Heer
alle tijd is tijdloos, het getij
uiteindelijk een blijde doodstijding
hand beweegt over het land
en licht schroeit het papier
tot een brand van lichte gedachten
dichten is landmeten
van de gouden rand die je scheidt
in toon en waarde van maatschappij
en veiligheid:
en dichten is ook zandweten
en geheugen van vuur
kapot als het gezicht
van de zee
Breyten Breytenbach