Als de stilte, niet meer hoorbaar is
Als rust ver zoek is
Als ik mezelf, niet meer kan vinden
Dan… is het slik wat ik nodig heb
Een afgaande tij die langzaam de oever vrij geeft
Opgekropte gassen die zingend ontsnappen
Vogels die langs de waterlijn voedsel vinden
Leeglopende kreekjes die, dieper uitslijten
Paarden, schapen, ossen die me raar bekijken
Ruisend riet, kabbelend water
zingende vogels, krijsende meeuwen
Alles samen schenken ze me stilte
Stilte, die ik hoor…tot midden in mezelf
Die me rust geeft
en de zekerheid dat ik….
ik ben….
niet jij ,haar of hun…
maar ik…helemaal mezelf!